W siedzibie Głównego Inspektoratu Weterynarii odbyło się spotkanie w sprawie prac mających na celu informatyzację działań Inspekcji Weterynaryjnej. Wzięli w nim udział przedstawiciele Ministerstwa Cyfryzacji, firm oferujących na polskim rynku oprogramowania komputerowe służące do obsługi funkcjonowania zakładów leczniczych dla zwierząt oraz przedstawiciele Głównego Inspektoratu Weterynarii.

Celem spotkania było omówienie aktualnej sytuacji związanej z koniecznością utworzenia na potrzeby Inspekcji Weterynaryjnej bazy danych dotyczących stosowania produktów leczniczych weterynaryjnych w leczeniu zwierząt poprzez utworzenie elektronicznej „Książki leczenia zwierząt”. Obowiązek utworzenia takiej bazy danych wynika z unijnych przepisów. 

Obecnie ewidencja leczenia zwierząt jako element „Książki leczenia zwierząt” jest dokumentem papierowym, do której przechowywania jest zobowiązany każdy hodowca zwierząt gospodarskich. Książka ma formę kart zostawianych przez lekarzy weterynarii po przeprowadzonej wizycie w gospodarstwie. „Książka leczenia zwierząt” prowadzona w formie elektronicznej będzie narzędziem służącym do stworzenia centralnej bazy, w której będą gromadzone dane o przeprowadzonym leczeniu zwierząt. Gromadzenie danych dotyczących stosowania produktów leczniczych weterynaryjnych z poziomu gospodarstwa ma na celu zapewnienie, aby każdy lekarz weterynarii świadczący usługi lekarsko-weterynaryjne w danym stadzie zwierząt mógł mieć wgląd w historię ich leczenia.

W sytuacji kiedy obsługę weterynaryjną stada prowadzi kilku lekarzy weterynarii uzyskanie historii leczenia stada zależy wyłącznie od dobrej woli hodowcy i jego odpowiedzialności jako producenta żywności pochodzenia zwierzęcego. Dane te są jednak kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego. Stworzenie centralnej bazy danych uniezależni możliwość pozyskiwania od hodowcy informacji o leczeniu zwierząt w danym stadzie i pozwoli stworzyć elektroniczną historię leczenia zwierząt.

Wprowadzenie elektronicznej „Książki leczenia zwierząt” to jeden z elementów walki z antybiotykoopornością. Ale także wymóg Unii Europejskiej. Dotychczasowe kontrole przeprowadzane przez Komisję Europejską wskazywały na nieprzestrzeganie przez polskich rolników przepisów dotyczących prowadzenia i przechowywania dokumentacji leczenia zwierząt gospodarskich. W ich trakcie inspektorzy FVO (Food and Veterinary Office ) stwierdzali, że np. w gospodarstwach utrzymujących bydło mleczne właściciele nie posiadali żadnej dokumentacji leczenia zwierząt. Działo się tak mimo tego, że są zobowiązani do jej przechowywania przez okres 5 lat.
wk