Rolnicy na Opolszczyźnie i Dolnym Śląsku coraz częściej odchodzą od tradycyjnych upraw zbóż, ponieważ według nich nie przynoszą one zysku. Niektórzy zrezygnowali z upraw rzepaku i szukają innych roślin. Popularność zdobywa także słonecznik, który ma małe wymagania glebowe.<br /><br />Zainteresowanie uprawą i doświadczalnictwem rośnie, ponieważ koszty uprawy są niższe niż np. rzepaku, a wymagania glebowe są mniejsze. Jednak wybór odmian dostępnych w Polsce nie jest duży. Według rolników nikt w kraju nie prowadził raczej doświadczeń uprawowych. Prowadzący gospodarstwo rolne w Pągowie Dariusz Klusko postanowił porównać dostępne odmiany i zasiał 38 odmian ośmiu firm nasiennych.<span class="Apple-converted-space"> <br /></span><br />Dariusz Klusko rolnik z Pągowa<br />Magda Klimas<span class="Apple-converted-space">  </span>AGROMUND<br />Rafał Gawlica<span class="Apple-converted-space">  </span>rolnik z Brożca<br /><br /><em>Tekst i zdjęcia: dr Mariusz Drożdż</em>
<p class="p3" style="margin: 0px; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-stretch: normal; font-size: 12px; line-height: normal; font-family: 'Times New Roman'; min-height: 15px;"></p>
<p class="p3" style="margin: 0px; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-stretch: normal; font-size: 12px; line-height: normal; font-family: 'Times New Roman'; min-height: 15px;"></p>

top agrar Polska

ochrona słonecznika

odmiany słonecznika

plantacja słonecznika

plony słonecznika

uprawa słonecznika

Uprawa słonecznika – jak radzą sobie poszczególne odmiany słoneczników?

Minęły dwa miesiące od zasiewów słonecznika. Rolnicy lustrują pola, aby sprawdzić, jak radzą sobie w tym roku poszczególne odmiany w naszych warunkach klimatycznych.<span class="Apple-converted-space"> <br /><br /></span>Rolnicy na Opolszczyźnie i Dolnym Śląsku coraz częściej odchodzą od tradycyjnych upraw zbóż, ponieważ według nich nie przynoszą one zysku. Niektórzy zrezygnowali z upraw rzepaku i szukają innych roślin. Popularność zdobywa także słonecznik, który ma małe wymagania glebowe.

Uprawa

Newsletter Tygodnika

<p>Pan Radosław prowadzi gospodarstwo na ok. 60 ha ziem własnych i dzierżaw. Razem z gospodarstwem prowadzonym przez ojca, z którym wiele prac wykonują wspólnie, to ok. 100 ha. Rolnik ma do czynienia z dużą zmiennością glebową. Ma pod pługiem ziemię od I do V klasy bonitacyjnej. – <em>Od czarnoziemu przez piaski, gliny, rędziny, po gleby torfowe</em> – wylicza pan Radosław. Najwięcej z tego jest ziem gliniastych. <strong>Zmienność glebowa występuje też w ramach pojedynczych działek</strong>.<br /><br /><div data-article-box=""></div> –<em> Każde pole jest inne. Do każdego trzeba inaczej podejść, zastosować inną strategię. Bywa, że na jednym stanowisku zaczynam od piachu, wjeżdżam na glinę, po drodze jest torf, a potem znowu glina. O nudzie nie ma mowy</em> – żartuje mój rozmówca.</p>
<div data-article-box=""></div><h3>Gospodarstwo z tradycjami produkcji nasiennej<o:p></o:p></h3>
<p><strong>Produkcja nasienna ma w tym gospodarstwie duże tradycje.</strong> – <em>Zaczynał dziadek, uprawiał warzywa już w latach 60 ub. wieku. Potem, w latach 80., rozpoczął uprawy na nasiona m.in. dla Centrali Nasiennej</em> – wspomina pan Radosław. –<em> Potem przejął to ojciec, teraz ja rozwijam firmę. Były takie sezony, że prowadziłem reprodukcję materiału siewnego dla kilku firm równolegle. W Polsce współpracowaliśmy już chyba ze wszystkimi podmiotami nasiennymi na rynku. Do tego dochodzą firmy niemieckie czy czeskie. Gatunkowo też chyba uprawialiśmy już praktycznie wszystkie warzywa.</em></p>
<p><strong>W bieżącym sezonie w gospodarstwie rośnie przede wszystkim fasola, bób i dynia, ta ostatnia głównie na ziarno</strong>. <br /><br /><div data-article-box=""></div>– <em>Ceny, jakie można uzyskać w reprodukcyjnej produkcji nasion stoją w miejscu, a koszty rosną. Dlatego <strong>coraz więcej naszej produkcji ma przeznaczenie konsumpcyjne</strong>. Tak też jest i w przypadku dyni, której od dobrych kilku lat w gospodarstwie siejemy najwięcej</em> – wyjaśnia rolnik.</p>
<p><img src="/media/uploads/uprawa_dyni_wymagania%2C_potencja%C5%82_plonowania_i_nawo%C5%BCenie_(3).jpg" alt="Populacyjna odmiana Gleisdorfer" width="831" height="497" /></p>
<ul>
<li><strong>Populacyjna odmiana Gleisdorfer</strong></li>
</ul>
<p><strong>Są to zarówno odmiany populacyjne, jak i hybrydowe.</strong> –<em> Co roku testuję nowe odmiany. Zajmuję się także sprzedażą materiału siewnego rolnikom, każdą nową odmianę chcę wcześniej sprawdzić. Bo katalog katalogiem, ale wolę wyrobić sobie własną opinię, zanim komuś będę doradzał w wyborze</em> – wyjaśnia pan Radosław. I dodaje, że na rynku wciąż <strong>najpopularniejsza jest austriacka populacyjna odmiana Gleisdorfer.</strong> –<em> Dobra, wiernie plonująca i z ładną pestką, niesprawiająca problemów przy zbiorze. Przy tym najtańsza. Nic dziwnego, że sprzedaje się jej najwięcej, choć sprzedaż odmian hybrydowych cały czas rośnie mimo znaczącej różnicy w cenie.</em></p>
<p>Pan Radosław uważa, że hybrydę za pierwszym razem najlepiej posiać na próbę. – <em>Bo nie zawsze jest tak, że uzyskany plon jest znacząco wyższy niż w przypadku odmian populacyjnych. Znam gospodarstwa, gdzie hybryda się po prostu nie sprawdziła. Ja też nie obsiewam wszystkiego hybrydami. Byłby to zbyt duży wydatek. Tym bardziej, że dynia w niesprzyjających okolicznościach może wymagać przesiewania. W ub. sezonie musiałem przesiewać dynie posiane na zimnych ziemiach. Było bardzo długo mokro i zimno. To nie były warunki do kiełkowania dla rośliny ciepłolubnej. Za to doskonałe dla śmietki glebowej.</em><br /><br /><div data-article-box=""></div><img src="/media/uploads/uprawa_dyni_wymagania%2C_potencja%C5%82_plonowania_i_nawo%C5%BCenie_(1).jpg" alt="Dynię najczęściej zbiera się do końca października" width="1279" height="793" /></p>
<ul>
<li><strong>Dynię najczęściej zbiera się do końca października</strong></li>
</ul>
<div data-article-box=""></div><h3>Plon na piasku to nawet tona z hektara<o:p></o:p></h3>
<p>Z siewem dyni nie ma się co śpieszyć, nasiona powinny trafić do ogrzanej gleby do ok. połowy maja, na głębokość 3–4 cm. Ważne, żeby gleba miała uregulowany odczyn. Tu trzeba pamiętać, że jak wszystkie dyniowate, dynia nie lubi chlorków, czyli wapnowanie przy użyciu chlorku wapnia powinno odbywać się z odpowiednio dużym wyprzedzeniem.</p>
<p>Typ i jakość gleb ma mniejsze znaczenie, choć oczywiście na glebach lepszych dynia plonuje wyżej. Najlepiej na przepuszczalnych i ciepłych. <strong>W gospodarstwie w Kryłowie średni plon z wielolecia to 1000 kg z ha.</strong></p>
<p>– <strong><em>Gdy rozkład opadów i temperatura są sprzyjające, dynia może i na piasku dać tonę z hektara</em> </strong>– mówi pan Radosław. –<em> Ale gdy wody brakuje, może zrzucać nawet już wykształcone owoce, we wrześniu, czyli tuż przed zbiorem. Miałem taki przypadek.</em></p>
<div data-article-box=""></div><h3>W jaki sposób nawozić i chronić uprawy dyni?<o:p></o:p></h3>
<p>Dynia musi wytworzyć dużą masę zieloną więc ma duże zapotrzebowanie na nawożenie mineralne. Jak w przypadku wszystkich roślin, gdzie liczą się nasiona, to potas i fosfor są najważniejsze. <br /><br /><div data-article-box=""></div>–<strong><em> Zapotrzebowanie dyni na te składniki jest porównywalne z burakiem cukrowym</em></strong> – stwierdza rolnik. – <em>W przypadku potasu to nawet do 200 kg/ha w czystym składniku, fosforu ok. 140 kg/ha, azotu ok. 90–100 kg/ha. Fosfor i potas aplikuję przedsiewnie, azot różnie, w zależności od wybranej technologii i możliwości czasowych.</em></p>
<p>Co do przygotowania stanowiska do siewu, powinno być ono wyrównane, ale nie idealnie. <br /><br /><div data-article-box=""></div><strong><em>– Dyni bardziej sprzyja lekka grudka niż rozpylenie. Przynajmniej w przypadku moich gliniastych gleb. Deszcze po siewie mogą ubić glebę i mocno utrudnić wschody</em></strong> – wyjaśnia pan Radosław. Dodaje, że w suche lata, a takich jest ostatnio coraz więcej, lepiej jest stosować orkę na stanowisko pod dynię wiosną a nie przed zimą. – J<em>eden warunek: po orce trzeba od razu jechać z agregatem i siać. Nie można dopuścić do utraty wilgoci.</em></p>
<p><strong>Pan Radosław podkreśla, że dbanie o glebę, to podstawa każdej produkcji rolnej.</strong> Szczególnie, gdy część areału to zmieniające się dzierżawy. Akurat w tej kwestii współpracuje z Pawłem Sabą z Thorus Agro. –<em><strong> Gleba sobie bez rośliny poradzi, roślina bez gleby nie.</strong> Zajmujemy się optymalizowaniem procesów produkcji rolnej. Np. w gospodarstwie pana Radosława stosujemy technologię kombinowaną, czyli połączenie tradycyjnego nawożenia z preparatami poprawiającymi przyswajalność tych nawozów. To m.in. kwasy humusowe, bakterie, nawozy bazaltowe, nawóz organiczny.</em></p>
<div data-article-box=""></div><h3>Nie ma zarejestrowanych herbicydów przeznaczonych do ochrony upraw dyni<o:p></o:p></h3>
<p>Poważnym problemem w uprawie dyni w Polsce są <strong>niewielkie możliwości zwalczania konkurencji chwastów.</strong> Nie ma bowiem zarejestrowanych herbicydów. Najgroźniejsze są chwasty konkurujące z dynią w pierwszych tygodniach jej wegetacji, do szóstego tygodnia po wschodach. <br /><br /><div data-article-box=""></div>–<strong><em> Przy czym największym zagrożeniem są chwasty jednoliścienne</em> </strong>– stwierdza pan Radosław. –<em><strong> O ile dwuliścienne nie zagłuszą całkowicie dyni, to trawy mogą być poważnym problemem.</strong> Dlatego bardzo ważne jest utrzymanie pół czystych, w wysokiej kulturze, bo nie ma innych, poza mechanicznymi, metod zwalczania chwastów. Pan Radosław zaznacza, że zagrożeniem dla dyni w jego okolicy jest wyczyniec polny. Ten pojawiający się lokalnie chwast występuje w okolicy Kryłowa w dużym nasileniu. – Na szczęście udaje się go zwalczać pielnikiem</em> – stwierdza rolnik.</p>
<p><strong>Znaczenie ma rozstawa rzędów.</strong> Mniejsza sprawia, że dynia szybciej zakrywa międzyrzędzia i w efekcie konkurencja chwastów szybciej ustaje. –<em> W moim przypadku dostosowuję rozstawę do sześciorzędowego pielnika, którym mechanicznie zwalczam chwasty. Rozstawa wynosi 80 cm</em> – mówi pan Radosław. – <em>Jeden przejazd jest obowiązkowy. Jeśli wystarczy czasu, żeby przejechać jeszcze raz, zanim wzrost dyni to uniemożliwi, znakomicie.</em></p>
<p>Kolejna sprawa to przedplon.<strong> Dynię warto wysiać na stanowisku po zbożach czy kukurydzy, gdzie chwasty dwuliścienne zostały skutecznie ograniczone.</strong> Lepiej unikać jako przedplonu rzepaku, bo walka z jego samosiewami jest trudna.</p>
<p>–<em> Taka sama sytuacja jak z herbicydami dotyczy ochrony grzybowej i zwalczania szkodników</em> – mówi pan Radosław. W przypadku dyni na ziarno nie jest to jednak problem tak znaczący, jak w przypadku ochrony herbicydowej. – <em>Nigdy nie pryskam dyni na ziarno fungicydami. Straty spowodowane przejazdem powodującym uszkodzenia części pędów byłyby znacznie większe niż skutki zwalczania dającego się zaobserwować mączniaka prawdziwego. Tak samo sytuacja wygląda w przypadku szkodników.</em></p>
<p><strong>Warto też wspomnieć, że w przypadku uprawy dyni podstawa to własna suszarnia lub zapewniony do niej dostęp od razu po zbiorze. Ziarno nie może czekać na suszenie.</strong></p>
<p><img src="/media/uploads/uprawa_dyni_wymagania%2C_potencja%C5%82_plonowania_i_nawo%C5%BCenie_(4).jpg" alt="Pielnik do zwalczania chwastów konkurujących z dynią" width="1384" height="656" /></p>
<ul>
<li><strong>Pielnik do zwalczania chwastów konkurujących z dynią</strong></li>
</ul>
<div data-article-box=""></div><h3>Uprawa dyni w Polsce to wciąż nisza, choć stanowi dobrą alternatywę dla tradycyjnej uprawy rolnej<o:p></o:p></h3>
<p><strong>Dynia na ziarno to przykład uprawy wciąż niszowej, w tym sezonie obsiano w Polsce niecałe 5 tys. ha.</strong> Przykład pana Radosława dowodzi, że przemyślana strategia polegająca m.in. na<strong> świadomej rezygnacji z najbardziej popularnych upraw, może przynieść bardzo korzystne wyniki.</strong> <br /><br /><div data-article-box=""></div>–<em> Mam pod pługiem za mało hektarów, żeby uzyskiwać odpowiedni dochód ze zbóż czy rzepaku. Uprawa pszenicy czy buraków cukrowych na moim areale nie gwarantuje finansowego bezpieczeństwa</em> – mówi rolnik, który cztery lata temu ostatecznie zrezygnował z tej drugiej rośliny. Od tamtej pory uprawia już praktycznie wyłącznie warzywa, wśród których przeważa dynia.</p>
<p><strong>Ceny ziarna dyni na wolnym rynku różnią się w zależności od roku, ale przy założeniu, że nie trzeba zapłacić za usługowe suszenie ziarna, w dobrym roku można myśleć o zysku na czysto nawet w wysokości kilku tysięcy złotych z hektara.</strong><o:p></o:p></p>
<p><img src="/media/uploads/uprawa_dyni_wymagania%2C_potencja%C5%82_plonowania_i_nawo%C5%BCenie_(5).jpg" alt="W zakresie optymalizacji procesów produkcji rolnej gospodarstwo współpracuje z Pawłem Sabą z Thorus Agro" width="1167" height="700" /></p>
<ul>
<li><strong>W zakresie optymalizacji procesów produkcji rolnej gospodarstwo współpracuje z Pawłem Sabą z Thorus Agro</strong><strong></strong></li>
</ul>
<p><img src="/media/uploads/uprawa_dyni_wymagania%2C_potencja%C5%82_plonowania_i_nawo%C5%BCenie_(2).jpg" alt="adosław Szczur jest absolwentem Uniwersytetu Przyrodniczego  w Lublinie. W tym sezonie prowadzi na 60 ha głównie uprawę fasoli, bobu i dyni. Zajmuje się produkcją nasienną i sprzedażą kwalifikowanego materiału siewnego. Prowadzi usługi, dysponuje m.in.  dwoma kombajnami do zbioru dyni i trzema suszarniami. Żonaty. Z Magdaleną mają trójkę dzieci. Anastazja ma 9 lat, Adam 8 lat  a Nikodem 9 miesięcy." width="1255" height="778" /></p>
<ul>
<li><strong>Radosław Szczur jest absolwentem Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. W tym sezonie prowadzi na 60 ha głównie uprawę fasoli, bobu i dyni. Zajmuje się produkcją nasienną i sprzedażą kwalifikowanego materiału siewnego. Prowadzi usługi, dysponuje m.in. dwoma kombajnami do zbioru dyni i trzema suszarniami. Żonaty. Z Magdaleną mają trójkę dzieci. Anastazja ma 9 lat, Adam 8 lat,  a Nikodem 9 miesięcy.</strong></li>
</ul>
<p></p>
<p><strong>Krzysztof Janisławski<br /></strong>Zdjęcia: <o:p></o:p>Krzysztof Janisławski</p>
<p><o:p></o:p></p>

dziennikarz "Tygodnika Poradnika Rolniczego", korespondent z Lublina

author

Krzysztof Janisławski

Najnowsze artykuły

Tygodnik Poradnik Rolniczy

agroporady

kwalifikowany materiał siewny

ochrona dyni

rolnictwo

rolniczy

rolnik

uprawa

uprawa dyni

uprawa warzyw

warzywa na ziarno

wymagania dyni

Uprawa dyni: wymagania, potencjał plonowania i nawożenie

<div>Sprawę używania środków ochrony roślin referował w Sejmie podczas komisji rolnictwa prof. Marek Mrówczyński szef Instytutu Ochrony Roślin w Poznaniu. Podkreślił, że Polska jest krajem, który używa środków ochrony roślin mało,<strong> średnio 2,5 kg/ha</strong>. W porównaniu do średniej Unii Europejskiej <strong>mamy o 1 kg średnio mniej</strong>. <br /><br /></div>
<div>- Jednak są w Polsce uprawy (jabłka), w których używamy ponad 10 kg substancji czynnych, czyli używamy bardzo dużo. Dużo też używamy w uprawie wiśni, gruszek, cebuli, pomidorów, ogórków i to tam można i trzeba zmniejszyć chemizację – powiedział prof. M. Mrówczyński. </div>
<div></div>
<h2>Biologiczne alternatywy</h2>
<div><strong><br />Alternatywą dla mniejszej chemizacji są metody biologiczne</strong>, ale te są droższe, co najmniej od 3 do 5 razy na jednostkę powierzchni. Stąd potrzeba otrzymania wsparcia z Unii Europejskiej. <br /><br /></div>
<div>Ale jednocześnie są takie uprawy, w których chemizację należałoby zwiększyć, aby pozbyć się z upraw rakotwórczych grzybów wytwarzających mykotoksyny. <br /><br /><div data-article-box=""></div></div>
<div>- Zagrożenie z mykotoksyny jest o wiele większe niż zagrożenie wynikające nawet z tych pozostałości, które są dopuszczone przez Unię Europejską – podkreślił prof. M. Mrówczyński.  </div>
<div></div>
<div data-article-box=""></div><h2>Skąd przekroczenia?</h2>
<div><br />Zdaniem szefa Instytutu Ochrony Roślin przekraczanie dopuszczonych norm wynika głównie z problemów z ochroną rzepaku i buraka cukrowego przed szkodnikami i wirusami, co zmusza rolników do częstszych oprysków. Choć chemii stosuje się więcej, to i tak przekroczenia są niewielkie. <br /><br /><div data-article-box=""></div></div>
<div>- Generalnie tych niezgodności jest bardzo mało – poniżej wskaźnika, który wynosi w Unii Europejskiej 1,5%. Polska mieści się poniżej tego wskaźnika, więc problemów większych nie ma – dodał Mrówczyński. <br /><br /><div data-article-box=""></div></div>
<div>Dla rolników problemem była także nagła decyzja Unii Europejskiej w sprawie wycofania od połowy kwietnia jednej z substancji szkodniki – <strong>chloropiryfosu</strong>. Ponieważ okres do wstrzymania używania był za krótki w produktach stwierdzano małe jego ilości, który nie powinien być używany od 17 kwietnia 2020 r. Podobnie było z wycofaniem od 1 lipca preparatu na szkodniki <strong>dimetoat</strong>.<br /> </div>
<div>- Zwykle jest taka sytuacja, że Unia publikuje rozporządzenie wykonawcze, które mówi o rocznym czasie na zakończenie sprzedaży środka ochrony roślin z tą substancją, która będzie wycofana. Daje też kolejny rok, aby rolnicy i ogrodnicy zużyli zapasy. I tak powinno być, a nie, jak się zdarzyło się w tamtym roku, że decyzje są nagłe, bo powoduje to problemy nie tylko w Polsce, ale też w innych państwach europejskich – wyjaśnił prof. M. Mrówczyński z IOR w Poznaniu. </div>
<div></div>
<div data-article-box=""></div><h2>Przyszłość glifosatu – sprawa polityczna</h2>
<div><br />Szef Instytutu Ochrony Roślin skomentował też sprawę glifosatu, którego użycie jest ograniczane w całej Unii Europejskiej. Unijna rejestracja tego preparatu kończy się 15 grudnia przyszłego roku, czyli za półtora roku. EFSA, która jest organem doradczym Unii Europejskiej do spraw żywności i bezpieczeństwa, w tym środków ochrony roślin, zaleciła, <strong>żeby glifosat został w użyciu, ale był ograniczony. </strong><br /><br /><div data-article-box=""></div></div>
<div>- Polskie ministerstwo rolnictwa jest za tym, żeby ograniczyć stosowanie glifosatu i wyeliminować go ze stosowania do desykacji roślin. Niektóre państwa już to zrobiły. W Polsce też tak powinno być. Organizacje rolnicze – bo głównie dotyczy to rzepaku – są za tym, żeby takie ograniczenie wprowadzić, czyli zakaz desykacji roślin przed zbiorem, a stosować tylko, oczywiście z ograniczeniami, na ściernisko, czyli podczas uprawy roślin. Jaka będzie decyzja Unii Europejskiej do 15 grudnia? Nie wiadomo. Być może, że to będzie nawet decyzja polityczna, bo to jest jednak substancja, powiedziałbym, polityczna. To tak nie powinno być, ale niestety tak jest – podsumował prof. Marek Mrówczyński z Instytutu Ochrony Roślin w Poznaniu. Zwrócił też uwagę, że formuła glifosatu została ostatnio zmieniona a substancja ta nie ma na razie następcy. <strong>Jej całkowite wycofanie doprowadzi po kilku latach do problemów z chwastami wieloletnimi takimi jak perz właściwy. </strong><em>wk</em></div>
<div></div>

glifosat

IOR-PIB w Poznaniu

metody biologiczne

prof. Marek Mrówczyński

środki ochrony roślin

wycofanie środków

zużycie ś.o.r.

Prof. Mrówczyński w Sejmie: zużywamy mniej ś.o.r. niż w krajach UE

<p>Asortyment firmy obejmuje zarówno tradycyjne deszczownie szpulowe jak i samobieżne deszczownie serii FM. Właśnie deszczownie samobieżne, w których działko nawadniające zintegrowane jest ze szpulą, będą w głównej mierze promowane w Polsce przez spółkę APH.</p>
<p>Oferta samobieżnych deszczowni Fasterholt serii FM obejmuje trzy grupy urządzeń:</p>
<p>FM 2500 jest najmniejszą z deszczowni. Komputer Konstant Regn zapewnia stałą prędkość do przodu, monitorowanie pracy, a także oblicza czas jazdy i długość aktualnie rozłożonego węża. Maszyna ma wąż o długości maksymalnie 500 m/100 mm lub 350 m/110 mm. Rozstaw kół: 162 cm.</p>
<p>FM 4000 – ta seria składa się z czterech samojezdnych deszczowni z silnikiem turbinowym. Wszystkie maszyny FM są zbudowane z podwoziem z mocnym zespołem tylnej osi i wszystkie mają sterowanie elektroniczne. Elektroniczny system sterowania Nortoft zapewnia stałą moc pracy, automatyczne zatrzymanie przy uszkodzeniach mechanicznych, minutnik, wybór spośród czterech różnych prędkości i dokumentację pracy.</p>
<p>FM 5500H to największa z maszyn nawadniających producenta. Ma wąż o długości 1000 m/125 mm. Całkowita masa z wodą: 16,6 t, rozstaw kół: 200 cm Całkowita szerokość: 2,60 m. Maszyna wyposażona jest również w zaawansowane sterowanie elektroniczne.</p>
<p>Jak podkreśla Piotr Strzelecki, Dyrektor Generalny APH Group Polska, każda z grup urządzeń dedykowana jest dla klientów poszukujących niezawodnych i wymagających</p>
<p>minimalnej obsługi deszczowni. Deszczownie mogą się poruszać w trakcie pracy z prędkościami od 10 do 90m/h. Z kolei przy transporcie na pole deszczownia może być transportowana za ciągnikiem z prędkością do 30 km/h.</p>
<p><iframe width="560" height="314" src="//www.youtube.com/embed/p7ysr35ZNu0" allowfullscreen="allowfullscreen"></iframe></p>
<p>Deszczownie Fasterholt serii FM odznaczają się wieloma cechami wyróżniającymi je spośród innych urządzeń na rynku, m.in. dlatego, że do obsługi potrzebna jest mniejsza ilość przyłączy wody niż w deszczowniach szpulowych. Ponadto serię FM można wykorzystać na polach gdzie znajdują się zadrzewienia, oczka wodne lub inne przeszkody wymagające ominięcia. Z kolei dzięki możliwości zastosowania systemu RainDancer unikamy nawadniania kawałków pól już wcześniej podlanych jak również mamy pełną kontrolę and procesem nawadniania. Producent podkreśla, że zastosowanie węży o cienkich ściankach pozwala na nawadnianie przy ciśnieniu wody</p>
<p>mniejszym min. o 1 bar od wersji szpulowej, a montaż ramienia o szerokości 24 m z zainstalowanymi na jego końcach działkami pozwala na uniezależnienie się od wiatru.</p>
<p>APH Group Polska ma obecnie w kraju deszczownię Fasterholt FM4900H z wężem o</p>
<p>długości 850 m/110 mm wyposażoną w układ ramienia nawadniającej z zamontowanymi działkami Nelson na końcach. W najbliższym czasie w/w zestaw będzie prezentowany na pokazach.</p>
<p>Grupa APH działa w Polsce od 2007 roku i specjalizuje się w dystrybucji maszyn i urządzeń do uprawy ziemniaków i warzyw polowych. Działania i oferta firmy są skupione w 4 centrach wiedzy: sprzęt polowy, nawadnianie, rozwiązania przechowalnicze i inżynieria. Grupa APH obecna jest głównie na rynkach w Rosji, Europie Środkowo-Wschodniej, Chinach, Turcji i</p>
<p>Ameryce Łacińskiej. Grupa APH współpracuje z uznanymi markami takimi jak: Baselier, Samon, Agricola Italiana, Dewulf, Miedema, ScanStone, Omnivent, Manter, Idrofoglia i T-L.</p>

<p>redaktor „top agrar Polska”, specjalista w zakresie techniki rolniczej.</p>