Jesienią oziminy powinny się rozwinąć w stopniu gwarantującym im dobre przezimowanie. W przypadku rzepaku nie ma tu żadnych odstępstw i przed spoczynkiem powinien mieć on grubą szyjkę korzeniową i 10–12 liści. W przypadku zbóż nie trzeba być już tak restrykcyjnym, choć nie dotyczy to wszystkich gatunków. Jęczmień i żyto powinny się rozkrzewić jesienią (terminowy siew), bo wiosną po ruszeniu wegetacji rośliny od razu zaczynają strzelać w źdźbło i już się nie dokrzewią. Najwięcej zniesie tu pszenica, która w okres spoczynku może wejść nawet w fazie szpilkowania.

O wszystkie te rośliny możemy zadbać, odpowiednio je dokarmiając jesienią. O późno sianą pszenicę nalistnie już nie zdążymy przed zimą zadbać, ale możemy jej oprócz nawozów mineralnych podać także niektóre mikroelementy podczas siewu. Nasiona warto zaprawić nawozem donasiennym, jeśli wiemy, że trafią one do gleby późno i w mniej korzystnych warunkach. Najczęściej w takich produktach znajdują się bor, mangan i cynk (różne ilości w zależności od produktu).

Co podać w zbożach?

Mikroelementy można dostarczyć zbożom jesienią także innymi sposobami. Mogą to być nawozy naturalne, mineralne lub dolistne. Jesienne zapotrzebowanie pszenicy na mikroelementy nie jest duże, ale są one ważne dla przezimowania. Podanie manganu, molibdenu, miedzi i boru w fazie krzewienia pozwala roślinom zwiększyć stężenie soku komórkowego – wyprzeć z komórek wodę, która przy nadejściu mrozu ich nie rozsadzi.

Więcej o poprawie zimotrwałości zbóż i rzepaku przeczytasz w najnowszym wydaniu "top agrar Polska".



jd, Sierszeńska