Chwastów odpornych coraz więcej

r e k l a m a

Partnerzy portalu

zadaj pytanie redakcji

r e k l a m a

Uniwersalny pakiet poradników, które dostarczą Tobie niezbędną wiedzę, potrzebną do ochrony Twojej uprawy! Atlas chwastów dla praktyków - wydanie trzecie już po czterech latach Wydawać się może, że o chwastach i ich zwalczaniu powiedziano już wszystko. Nic bardziej mylnego! Gdyby temat herbologii (nauki o chwastach) był tak prosty i doskonale rozpoznany, poprzednie wydania Atlasu nie rozeszłyby się jak ciepłe bułeczki. Rolnicy, doradcy, przedstawiciele handlowi, naukowcy, studenci i pasjonaci tej tematyki nie dopytywaliby się o możliwość jego zdobycia, podczas gdy magazyny wydawnictwa świeciły pustkami! Trzeba było przygotować wydanie trzecie. Od czasu, gdy w 2014 r. przygotowaliśmy pierwsze wydanie Atlasu chwastów dla praktyków dużo się zmieniło. Dlatego trzeba było zaktualizować wiele informacji. Część substancji czynnych i herbicydów zniknęła na skutek wycofania ich z rynku decyzjami politycznymi lub w trosce o środowisko i zdrowie. O losie innych zdecydowały firmy produkujące wycofując je ze sprzedaży. Ograniczono dawkowanie kolejnych substancji. Ponadto zdobyliśmy kolejne informacje o skuteczności. Spowodowało to, że trzeba było zaktualizować informacje o możliwości zwalczania. No i w końcu, na prośby rolników-czytelników, postanowiliśmy uzupełnić Atlas o dodatkowe informacje o kolejnych gatunkach chwastów, z którymi mają oni problem. Atlas chwastów dla praktyków wychodzi naprzeciw wyzwaniom współczesnego rolnictwa. Umożliwia spełnianie wymagań prawnych dzięki określeniu progów szkodliwości czy uzasadnienia konieczności zwalczania, daje też doskonałe narzędzie do określania dawek herbicydów. Autor: Tomasz Czubiński, Adam Paradowski Rok wydania: 2018 Liczba stron: 328 Format: 170 mm x 240 mm Oprawa: twarda Wydawca: Polskie Wydawnictwo Rolnicze Sp. z o.o. Kukurydza – przewodnik polowy to książka... poradnik... kalendarz... przewodnik... Trudno jednym słowem opisać jej funkcję i nowatorską formę. Przedstawiamy w niej szczegółowo – co należy robić w kukurydzy. A to wszystko ułożone jest w sposób chronologiczny, wg faz rozwojowych, krok po kroku, od przygotowania pola, przez cały sezon aż do zbioru, tak aby nie pominąć żadnego zabiegu, dawki, obserwacji i czynności. Omawiamy najnowocześniejsze metody uprawy kukurydzy na kiszonkę i na ziarno. W okresie wegetacyjnym w naszym klimacie kukurydza musi w zaledwie 5–7 miesięcy zbudować z ziarniaka, ważącego zaledwie kilka gramów potężną roślinę, która ma 2–3 kg suchej masy. Zatem wzrost jest tysiąckrotny. Średnio dziennie kukurydza przyrasta nawet kilkanaście gramów. Oczywiście, tempo wzrostu nie jest jednakowe. Na początku są to zaledwie ułamki grama dziennie. Pod koniec wegetacji, na etapie aktywnego wysychania, przyrosty masy są mniejsze, a jeszcze później – po stadium czarnej plamki – ziarno i łodyga wysychają już biernie – przyrostów nie ma w ogóle. Zatem są okresy, np. etap wydłużania łodygi, okres generatywny związany z kwitnieniem czy rozwój ziarna, w których przyrosty muszą być znacznie wyższe niż średnia. Jedną z tajemnic kukurydzy jest sposób prowadzenia przez nią fotosyntezy. Jest to roślina o asymilacji oznaczonej jako C-4. Taka metoda pozwala nie tylko produkować więcej cukru, ale też oszczędniej gospodarować wodą. Jednak nic nie jest za darmo. Aby w pełni wykorzystać potencjał, jaki daje fotosynteza C-4, trzeba w odpowiednim momencie sterować elementami agrotechniki. Ponieważ okres wegetacji kukurydzy jest stosunkowo krótki, krótsze są okna czasowe na terminowe wykonanie poszczególnych zabiegów. Kukurydza – przewodnik polowy to swoisty kalendarz, który umożliwi precyzyjne wyznaczenie poszczególnych terminów agrotechnicznych. I choć wydaje się, że jest to prosta agrotechnika, to jak widać często na polach, rolnicy popełniają w niej mnóstwo błędów. Na podstawie precyzyjnego wyznaczania faz rozwojowych można ich uniknąć. W przewodniku tym przedstawiamy krok po kroku wszystkie czynności, jakie trzeba wykonać w kukurydzy na kiszonkę i na ziarno. Dlaczego warto kupić „Przewodnik polowy Kukurydza”?Bo jest to: Zbiór najnowszych informacji agrotechnicznych na temat uprawy kukurydzy w naszych warunkach, pochodzących od krajowych i zagranicznych ekspertów Unikalna forma przewodnika/kalendarza, która zawiera porady na każdy etap uprawy kukurydzy Wyjaśnienie najtrudniejszych elementów agrotechniki kukurydzy, podane w bardzo przystępny i praktyczny sposób Jakie korzyści będzie miał rolnik, który będzie miał „Przewodnik polowy Kukurydza”? Oszczędność czasu - jeżeli ktoś ma problem z uprawą, wystarczy, że odnajdzie rozdział związany z określoną fazą rozwojową, w której pojawił się problem i znajdzie tam w ciągu kilku minut interesującą go kwestię i przede wszystkim podpowiedź do rozwiązania problemu (poszukiwanie ułatwia szybki skorowidz faz zaraz za okładką). Oszczędność pieniędzy – rolnik nie wyda niepotrzebnie pieniędzy na zabiegi, które w określonych fazach nie są wskazane! Dzięki zawartym informacjom oraz formie Przewodnika możliwe jest precyzyjne wyznaczenie poszczególnych terminów agrotechnicznych. Dzięki temu rolnik nie spóźni się (ani nie przyspieszy) terminu zbioru kukurydzy na różne cele. Dostęp do fachowych porad od praktyków – Przewodnik polowy to zweryfikowane i rzetelne informacje, bez treści marketingowych tak często dostępnych w internecie. Praktyczna i wygodna forma - dzięki twardej i trwałej formie wydania przewodnik można zabrać do kabiny ciągnika, bez ryzyka zniszczenia książki w polu. Czego rolnik uniknie, jak będzie miał dostęp do tej publikacji? Uniknie błędów związanych z nieodpowiednim terminem stosowania i doborem środków oraz nawozów. Nie wyda niepotrzebnie pieniędzy na zabiegi, które w określonych fazach nie są wskazane. Nie będzie miał kłopotów z rozpoznaniem objawów, ponieważ może zabrać książkę w pole także w słoneczny dzień w celu porównania ze zdjęciami w przewodniku, a widok będzie lepszy, niż na ekranie smartfonów Nie spóźni się (ani nie przyspieszy) terminu zbioru kukurydzy na różne cele Uniknie głównie straty czasu na przeszukiwanie całego Internetu w poszukiwaniu interesujących go informacji Nie natknie się na treści niesprawdzone przygotowane przez domorosłych „ekspertów”. Autor: opracowanie zbiorowe Rok wydania: 2020 Liczba stron: 148 Format: 210 x 170 mm Oprawa: miękka Wydawca: Polskie Wydawnictwo Rolnicze Sp. z o.o.SPRAWDŹ OFERTĘ

r e k l a m a

Ochrona roślin

Jak pozbyć się pędraków z gleby?

Tagi

chwasty herbicyd zabiegi wiosenne herbicydami substancje czynne herbicydów Uodparnianie się chwastów uodparnianie się chwastów na herbicydy

Strona główna>Ochrona roślin>Chwastów odpornych coraz więcej

Chwastów odpornych coraz więcej

22.03.2021autor: Kamila Szałaj

Uodparnianie się chwastów na substancje czynne herbicydów to wciąż aktualny temat. Dodatkowo pogłębia go zjawisko wycofywania kolejnych substancji. Metoda chemiczna to nadal główny sposób niszczenia chwastów na plantacjach wielkoobszarowych.

Na początku trzeba zaznaczyć, że uodparnianie się chwastów na herbicydy to nie to samo, co naturalna odporność niektórych gatunków na określoną substancję czynną zawartą w środku. Zjawisko uodparniania się chwastów dotyczy środka chwastobójczego, który powinien zwalczyć dany gatunek chwastu.

Populacja chwastów nabywa odporność po kilku, kilkunastu latach stosowania środków ochrony. Sprzyja temu przede wszystkim powtarzalność, zarówno w uprawie, jak i w ochronie. Monokultura jest ryzykowna nie tylko z powodu nagromadzenia się patogenów chorobotwórczych, ale powoduje również zadomowienie się i wzmocnienie pozycji określonych gatunków chwastów. Brak rotacji w substancjach czynnych o odmiennym mechanizmie działania, zawartych w aplikowanych herbicydach, to błąd, dodatkowo nasilający problem odporności.

Nieskuteczny zabieg czy odporność?

Stwierdzenie uodpornienia się określonego gatunku chwastu na stosowaną w środku substancję czynną powinno być poprzedzone dokładną obserwacją i przede wszystkim rozwagą. Na skuteczność zabiegu wpływa wiele parametrów, m.in. warunki pogodowe, techniki opryskiwania, czy termin zabiegu (bywa niedostosowany do fazy rozwojowej chwastów). Jak zatem stwierdzić, czy mamy już do czynienia z odpornością?

r e k l a m a

fot. W uprawach warzyw najczęściej stwierdzano odporność komosy białej na substancje czynne herbicydów.

Cały artykuł przeczytasz w marcowym wydaniu miesięcznika "WiOM Warzywa i Owoce miękkie". Sprawdź nasza ofertę!

autor Kamila Szałaj

uprawa warzyw i owoców miękkich

dziennikarz redakcji internetowej

przeczytaj inne artykuły tego autora

Masz pytania?

Zadaj pytanie redakcji

r e k l a m a

r e k l a m a

Przeczytaj także

Jak pozbyć się pędraków z gleby?

Larwy chrabąszcza majowego, zwane pędrakami, to wyjątkowo trudne do wyeliminowania szkodniki. Problem staje się coraz poważniejszy, zwłaszcza w kontekście wycofania środków ochrony roślin zawierających chloropiryfos - substancji owadobójczej należącej do grupy związków fosforoorganicznych, neurotoksyny, jak np. Dursban 480 EC. Jak zatem pozbyć się pędraków z gleby?

Jak chronić maliny jesienne?

Plantacje malin potrafią przynieś zbiory wysokiej jakości przy prawidłowym prowadzeniu. Trzeba zacząć od wyboru odpowiedniego stanowiska, dobrej jakości krzewów i skutecznej ochrony. Brak zabezpieczenia przed chorobami to nie tylko straty w plonie, ale możliwość utarty całych roślin.

Ekologiczne z wyboru – miejsca produkcji ekologicznej

Wreszcie pojawiają się realistyczne głosy na temat miejsca produkcji ekologicznej w naszym rolnictwie. Z szumnie ogłoszonych 25% gruntów, mówi się już o, i tak ambitnych, 7%. O badania dla gospodarstw ekologicznych prowadzących tę działalność z przekonania, pytamy prof. Jolantę Kowalską.

Najważniejsze tematy

r e k l a m a