Jak wygląda nornica?

Nornica ruda (Myodes glareolus) jest niewielkim ssakiem z rzędu gryzoni (Rodentia), która należy do podrodziny karczowników. Karczownikowate żyją w norach i magazynują zapasy pożywienia, zamieszkują głównie umiarkowaną i chłodną strefę Półkuli Północnej, poza jednym gatunkiem zamieszkującym północną Afrykę. Ogółem do rodzaju Myodes należy kilka gatunków, jednak w Polsce w środowisku naturalnym występuje wyłącznie ww. nornica ruda, która żyje zazwyczaj ok. 2–3 lat.

Długość ciała nornicy wynosi ok. 15 cm wraz z ogonem, jest więc niewielkim ssakiem. Ma duże, czarne i przypominające koraliki oczy, lekko zaostrzony pyszczek, szerokie, duże uszy, różowy nos. Ubarwienie szaro-rudawe, a bokach i stronie brzusznej szarawe lub białe. Ogon dwubarwny – z góry ciemniejszy, a z dołu jaśniejszy, słabo owłosiony, z pierścieniowo ułożonymi łuskami.

Rozród nornicy rudej jest ściśle związany z okresem największej dostępności pożywienia. Ciąża trwa około 3 tygodni i może powtórzyć się 3–4 razy w roku. Samice rodzą zazwyczaj 3–5 (do 7) ślepych i nieowłosionych młodych. Młode rosną szybko i po około 25 dniach opuszczają gniazdo.

Jak odróżnić nornicę od pozostałych zwierząt?

Nornica ruda, często niepoprawnie nazywana przez niektórych nornicą polną, jest uciążliwym szkodnikiem.

Nornice różnią się od innych podobnych im zwierząt, z którymi jest mylona (np. z myszą polną, karczownikiem albo ryjówką), zarówno wyglądem, środowiskiem życia, szkodliwością i wpływem na otaczający ekosystem.

Tak chociażby, mysz polną od nornicy rudej odróżnimy po dłuższym ogonie, mniejszych uszach i ostrzej zarysowanym pyszczku.

Z kolei ryjówka nie jest gryzoniem, tylko nieszkodliwym ssakiem owadożernym. Dodatkowym atutem ryjówki jest zwalczanie szkodliwych owadów i ślimaków, objętym ochroną gatunkową.

Czy żywią się nornice i dlaczego są szkodnikami?

W okresie wegetacyjnym nornica zjada zarówno liście roślin, owady i ich larwy, nasiona, pąki drzew, korę, porosty, a jesienią i zimą -  owoce, nasiona, nadziemne częściami roślin zielonych, kłącze oraz różne bezkręgowca, w tym dżdżownice.

Gryzoń ten gromadzi zapasy nasion, jagód i młodych pędów drzew.

W przypadku niedoborów pożywienia zjada korę młodych drzew, krzewów liściastych oraz róż.

W sadach zjada owoce i ogryza korę z cienkich gałęzi starszych drzew oraz pnia i kątów gałęzi młodych drzewek.

Jak pozbyć się nornicy? Zwalczanie i odstraszanie

Nie jest łatwo i przyjemnie pozbyć się nornic z naszego ogrodu, ale dość skutecznych metod naturalnych i chemicznych jest wiele.

•  „Wróg mojego wroga jest moim przyjacielem” ­ stara jak świat prawda sprawdza się i tutaj. Wspieranie wrogów naturalnych szkodników, czyli drapieżników takich jak: lis, kuna domowa i leśna, łasica i tchórz, myszołów, puszczyk, sowa płomykówka i uszata, jastrząb, sokół i krogulec, biały i czarny bocian, czapla. A także domowe psy i koty.
  Aby zaprosić ptaki drapieżne do ogrodu - w ogrodzie warto ustawić kilka wysokich tyczek z poprzeczką, na których mogą przysiąść i prowadzić obserwację terenu.
• Sadzenie roślin odstraszających nornice za pomocą zapachu, np. czosnek, mięta, rumianek, cesarska korona, wilczomlecz, nostrzyk, gorczyca, czarna porzeczka.
• Metody mechaniczne zwalczania nornicy, czyli takie które utrudnią albo uniemożliwią nornicom życie w naszym ogrodzie, np. przekopywanie gleby, usuwanie chwastów, osłonki na drzewa oraz wspomaganie się poprzez wkładanie do tuneli ząbków czosnku, liści orzecha włoskiego albo żywotnika., wysuszone pędy bzu.
• Odstraszacze akustyczne, które emitujące dźwięki o odpowiedniej częstotliwości.
• Różnego rodzaju pułapki oraz  żywołapki, które służą do humanitarnego łapania szkodników. Taka żywołapka ma otwór wejściowy i mechanizm zamykający ten otwór.
• Chemicznie: Jednak w tym przypadku należy uważać - stosowanie toksycznych substancji odbija się na całym środowisku, dlatego należy stosować bardzo rozważnie i tylko wtedy, gdy zawiodą inne metody.

Oprac. Natalia Marciniak-Musiał

Zdjęcie: Pixabay