Retardanty a regularność owocowania
Warunkiem dobrego owocowania drzew jest ich umiarkowany wzrost i dobre nasłonecznienie koron. W praktyce istnieje ciągła potrzeba kontrolowania ww. zależności nawet wówczas, gdy uprawia się odmiany słabo rosnące na podkładkach karłowych. Rodzaj zabiegu ograniczającego zbyt bujny wzrost należy dostosować do konkretnej kwatery oraz panującej sytuacji w danym sezonie wegetacyjnym.
Redukcja wzrostu młodych drzew przyspiesza ich kwitnienie i owocowanie. Niezbędne jest regulowanie wzrostu drzew w lata słabego owocowania, np. po roku obfitego plonowania lub gdy kwiaty i młode zawiązki zostały uszkodzone przez późnowiosenne przymrozki. W sadach starszych kontrola wzrostu ma na celu niedopuszczenie do zagęszczenia koron – zwłaszcza dolnych i/lub wewnętrznych partii korony, a tym samym do słabego zakładania pąków kwiatowych i pogorszenia jakości owoców. Nadmierny wzrost wegetatywny wpływa niekorzystnie na zakładanie pąków kwiatowych oraz redukuje kwitnienie i owocowanie.
Zabiegi agrotechniczne
Korelacja wzrostu i owocowania jest wynikiem złożonej interakcji związanej z dystrybucją asymilatów w roślinie i niejednakową siłą przyciągania składników przez różne owocujące i nieowocujące części drzewa. Najczęściej zabiegi agrotechniczne ograniczające wzrost wpływają korzystnie na ich owocowanie. Zabiegiem odgrywającym dużą rolę w rozwoju wegetatywnym i generatywnym jest przerzedzanie kwiatów i/lub zawiązków.
Najważniejsze tematy