r e k l a m a

Partnerzy portalu

r e k l a m a

Program Ochrony Roślin Sadowniczych Przygotowany przez Zakład Ochrony Roślin Instytutu Ogrodnictwa - Państwowego Instytutu Badawczego w Skierniewicach Program Ochrony Roślin Sadowniczych na 2022 rok zawiera uaktualnione informacje potrzebne do prowadzenia skutecznej ochrony sadów i jagodników przed chorobami i szkodnikami. Tak jak w poprzednich latach obejmuje wykazy środków ochrony roślin z opisem zwalczanych agrofagów, terminów stosowania oraz okresów karencji, a także szczegółowe zalecenia ochrony poszczególnych gatunków roślin sadowniczych przed chorobami i szkodnikami. Ponadto zamieszczono tabele z podziałem fungicydów i insektycydów pod względem mechanizmów działania oraz wartości NDP (najwyższa dopuszczalna pozostałość) substancji czynnych zarejestrowanych w kraju pestycydów. W Programie uwzględniono także środki ochrony roślin dopuszczone do obrotu i stosowania na podstawie zezwoleń Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi - według stanu na dzień 10.12.2021 roku. Pragniemy podkreślić, że stosowanie środków niezarejestrowanych - czyli takich, które nie zostały poddane obowiązującym badaniom skuteczności, fitotoksyczności, bezpieczeństwa dla konsumentów i środowiska, pozostałości w owocach itp., jest niezgodne z prawem i etyką zawodową. Przed sadownictwem, a szczególnie przed ochroną roślin sadowniczych, pojawiły się nowe wyzwania wynikające z założeń Europejskiego Zielonego Lądu. Najogólniej mówiąc Europejski Zielony Lad, to najnowsza strategia rozwoju gospodarczego Unii Europejskiej, której głównym celem jest osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2059 r. Będzie to wymagało transformacji społeczno-gospodarczej we wszystkich państwach europejskich i dotyczyło różnych gałęzi gospodarki, w tym także rolnictwa i ogrodnictwa. W ramach Zielonego Ładu, w maju 2020 roku Unia Europejskiego przyjęła nową strategię rolną zatytułowaną „Od pola do stołu. Unijny system żywnościowy ma na celu zapewnienie wszystkim Europejczykom (ponad 400 min obywateli) świeżą i bezpieczną żywność. Jest to bardzo ważny sektor gospodarki UE, jednak mający znaczny wpływ na środowisko. Według sprawozdania Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) około jedna trzecia światowej emisji gazów cieplarnianych pochodzi z systemów żywnościowych. Jednym z założeń planu „Od pola do stołu, mającym w efekcie zmniejszyć negatywny wpływ rolnictwa na środowisko, jest m.in. zmniejszenie do 2030 roku zużycia pestycydów chemicznych o 50%, nawozów sztucznych o 20%, zwiększenie skali rolnictwa ekologicznego do 25% wszystkich upraw oraz zachowanie różnorodności biologicznej. Powyższe założenia, a zwłaszcza ograniczenie zużycia pestycydów o 50%, są bardzo dużym wyzwaniem dla ochrony roślin. Na pewno rolnicy powinni poświęcić więcej uwagi niechemicznym metodom ochrony roślin, a po środki chemiczne sięgać dopiero w drugiej kolejności. Warto zapoznać się z założeniami integrowanej ochrony roślin, w której metody niechemiczne mają pierwszeństwo. Instytut Ogrodnictwa - PIB od kilku lat, w ramach realizacji zadań w Programach Wieloletnich dla Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, przygotowuje Metodyki Integrowanej Ochrony Roślin dla każdej uprawy sadowniczej, w których opisane są szczegółowo zasady i metody wspomagające chemiczną ochronę roślin. Metodyki te są dostępne na stronie internetowej Inhort. Istotnym elementem ochrony powinny stać się biologiczne metody ochrony roślin, które wykorzystują makroorganizmy w przypadku ochrony przed szkodnikami oraz mikroorganizmy, substancje pochodzenia naturalnego i środki biotechniczne w przypadku wszystkich agrofagów. Ważnym elementem pozwalającym na redukcję stosowania środków ochrony jest prognozowanie pojawu szkodników oraz wystąpienia zagrożenia infekcją przez patogeny. Doskonałym przykładem może być prawidłowa sygnalizacja rozwoju i zwalczania parcha jabłoni oparta na analizie dojrzałości zarodników w sadzie wczesną wiosną, terminy ich wysiewów i warunki pogodowe - pozwala ona zmniejszyć liczbę zabiegów przeciw parchowi jabłoni nawet o 4-5 w sezonie. Zwalczanie szkodników na podstawie progów zagrożenia również pozwala na redukcję stosowania środków ochrony. Tabele z progami zagrożenia dla najważniejszych szkodników upraw sadowniczych zamieszczone są w Programie. Nie bez znaczenia jest również prawidłowa technika stosowania środków ochrony roślin, jako podstawy - z jednej strony wysokiej skuteczności zabiegów, a z drugiej ograniczenia ich liczby. ZWALCZANIE CHORÓB W aktualnym Programie uwzględniono wszystkie zarejestrowane środki biologiczne, biotechniczne oraz biostymulatory i włączono je do szczegółowych zaleceń ochrony roślin sadowniczych. Uważamy jednak, że środki niechemiczne nie mogą być traktowane jako alternatywa dla środków chemicznych, ale jako cenne uzupełnienie programów ochrony. Wynika to z nieco niższej skuteczności środków niechemicznych w uprawach sadowniczych niż np. w uprawie roślin pod osłonami. Jest to spowodowane specyfiką upraw sadowniczych. Po pierwsze, są to w większości uprawy połowę, zależne od warunków środowiskowych, na które nie mamy bezpośredniego wpływu. Tym samym warunki pogodowe (np. temperatura, opady, silne nasłonecznienie, w tym promieniowanie UV) wpływają na rozwój i skuteczność działania mikroorganizmów stanowiących składniki czynne biopestycydów. Po drugie, sady i jagodniki, to uprawy wieloletnie, przez kilka-kilkanaście lat utrzymywane na tym samym terenie. To sprawia, że źródło chorób może się tam znajdować przez wiele lat. Trudno jest je wyeliminować przy pomocy innych zabiegów (agrotechnicznych, płodozmianu), co jest możliwe na przykład w uprawie warzyw. Ponadto rośliny sadownicze są uprawiane na dużym terenie, z reguły są skupione w rejonach sadowniczych, co zwiększa zagrożenie ze strony chorób wynikające z możliwości przeniesienia patogenów z sąsiednich upraw. Istotna jest również bardzo duża szkodliwość niektórych chorób, dobrze rozwijających się w naszych warunkach klimatycznych i wymuszająca wykonanie kilku, a nawet kilkudziesięciu zabiegów ochrony (np. przeciwko parchowi jabłoni, opadzinie liści porzeczek). Stosując środki niechemiczne, należy zwrócić uwagę na kilka zaleceń. Preparaty biologiczne zawierające grzyby i bakterie, ze względu na sposób interakcji z patogenem, nie działają tak szybko, jak środki chemiczne i dlatego powinny być używane przed spodziewaną infekcją, przy niższym zagrożeniu chorobowym i częściej niż środki chemiczne (o ile pozwala na to etykieta). Stosowane przemiennie ze środkami chemicznymi mogą stanowić cenne uzupełnienie programów ochrony przed chorobami oraz zmniejszyć poziom pozostałości pestycydów w owocach. Środki zwiększające odporność roślin na choroby również należy stosować w miarę wcześnie przed spodziewaną infekcją i wielokrotnie w sezonie, dokładnie pokrywając rośliny cieczą roboczą. Środki te zawierają naturalne polisacharydy (laminary- na, COS-OGA), które naniesione na powierzchnię liści są odbierane przez roślinę jako atak patogena. To skutkuje pobudzaniem naturalnych mechanizmów odpornościowych (wytwarzanie białek odpornościowych i fitoaleksyn, lignifikacja ścian komórkowych). Roślina „musi mieć czas”, aby zsyntetyzować wymienione substancje, toksyczne dla patogena. Dlatego te środki powinny być stosowane często (5-8 razy w zależności od środka i uprawy), a zabiegi rozpoczynane od początku sezonu wegetacyjnego. Opis pochodzi z Komentarza do Programu Ochrony Spis treści Komentarz do Programu Ochrony Roślin Sadowniczych przed chorobami i szkodnikami Klucz do określania faz rozwojowych roślin sadowniczych w skali BBCH CHOROBY Wykaz środków grzybobójczych i bakteriobójczych dopuszczonych do stosowania na roślinach sadowniczych Wykaz środków do dezynfekcji gleby Wykaz środków zarejestrowanych do zwalczania chorób w sadach Wykaz środków zarejestrowanych do zwalczania chorób w jagodnikach (uprawy połowę) Podział fungicydów pod względem mechanizmu działania na grzyby oraz ryzyko powstania odporności Karencje oraz toksyczność dla pszczół środków grzybobójczych i bakteriobójczych Selektywność środków grzybobójczych i bakteriobójczych dla fauny pożytecznej Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości substancji czynnych środków grzybobójczych w owocach obowiązujące w Unii Europejskiej, Euroazjatyckiej Unii Celnej i Federacji Rosyjskiej Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości substancji czynnych środków grzybobójczych w jabłkach obowiązujące w Unii Europejskiej, USA, Kanadzie, Chinach, Wietnamie, Indiach i Indonezji Szczegółowe zalecenia ochrony: Jabłoń, Grusza, Śliwa, Wiśnia, Czereśnia , Brzoskwinia, Morela, Truskawka, Malina, Porzeczka czarna, Porzeczka czerwona i biała, Borówka wysoka, Agrest, Winorośl, Orzech włoski, Leszczyna SZKODNIKI Wykaz zoocydów dopuszczonych do stosowania na roślinach sadowniczych Wykaz środków zabezpieczających rośliny przed zwierzyną łowną dopuszczonych do stosowania na roślinach sadowniczych Wykaz środków gryzoniobójczych dopuszczonych do stosowania na roślinach sadowniczych Inne substancje i metody stosowane w ochronie sadów przed szkodnikami Wykaz środków ochrony roślin zarejestrowanych do zwalczania poszczególnych szkodników lub ich grup w sadach Wykaz środków ochrony roślin zarejestrowanych do zwalczania poszczególnych szkodników lub ich grup w jagodnikach Grupy chemiczne środków ochrony roślin do zwalczania szkodników Rotacja akarycydów Rotacja aficydów Karencje oraz prewencje dla pszczół obowiązujące po zastosowaniu środków owadobójczych roztoczobójczych i gryzoniobójczych Selektywność zoocydówdla fauny pożytecznej Progi zagrożenia dla ważniejszych szkodników jabłoni Progi zagrożenia dla ważniejszych szkodników gruszy Progi zagrożenia dla ważniejszych szkodników śliwy Progi zagrożenia dla ważniejszych szkodników wiśni i czereśni Progi zagrożenia dla ważniejszych szkodników truskawki Progi zagrożenia dla ważniejszych szkodników porzeczki Progi zagrożenia dla ważniejszych szkodników maliny Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości substancji czynnych środków ochrony roślin w owocach obowiązujące w Unii Europejskiej, Euroazjatyckiej Unii Celnej i Federacji Rosyjskiej Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości substancji czynnych środków ochrony roślin w jabłkach obowiązujące w Unii Europejskiej, USA, Kanadzie, Chinach, Wietnamie, Indiach i Indonezji Szczegółowe zalecenia ochrony: Jabłoń Program ochrony jabłoni oraz innych drzew i krzewów owocowych przed zwierzyną łowną i gryzoniami Ocena zagrożenia jabłoni i wiśni przez nornika polnego oraz zalecenia zwalczania Grusza, Śliwa, Wiśnia i czereśnia, Brzoskwinia i morela, Orzech włoski, Leszczyna, Truskawka, Malina, Porzeczka czarna, Porzeczka czerwona i biała, Agrest, Aronia, Borówka wysoka, Winorośl CHWASTY Komentarz do Programu Ochrony Roślin Sadowniczych przed chwastami Wykaz środków chwastobójczych dopuszczonych do stosowania w roślinach sadowniczych Środki wspomagające działanie preparatów ochrony roślin Grupy chemiczne środków chwastobójczych Uwagi do stosowania środków chwastobójczych w sadach i jagodnikach Niszczenie chwastów wieloletnich przed założeniem sadu lub plantacji roślin jagodowych Zwalczanie chwastów w sadach Niszczenie perzu i silnego zadarnienia Zwalczanie chwastów na plantacjach krzewów jagodowych Zwalczanie chwastów na plantacjach truskawki Karencje oraz prewencje dla pszczół obowiązujące po zastosowaniu środków chwastobójczych Wrażliwość chwastów na herbicydy BIOREGULATORY Bioregulatory i inne środki chemiczne stosowane w uprawie roślin sadowniczych Zalecenia stosowania bioregulatorów Autorzy: zespół Autorów Państwowego Instytutu Badawczego w Skierniewicach Liczba stron: 288 Format: A4 Okładka: Miękka Wydawnictwo: Polskie Wydawnictwo Rolnicze Sp. z o.o. ISBN 978-83-7940-025-6SPRAWDŹ OFERTĘ

r e k l a m a

Aktualności

Produkujesz wino? Złóż deklarację!

Tagi

uprawa GMO ziemniaki jabłka papaja

Strona główna>Aktualności>Jabłka, banany i buraki GMO? Mają się świetnie

Jabłka, banany i buraki GMO? Mają się świetnie

20.08.2020autor: Jacek Daleszyński

W ujęciu globalnym uprawy GMO zajmują 191,7 mln ha (wszystkie dane z 2018 r.). Rośliny transgeniczne uprawiane są w 26 krajach.

Przodują tu wyraźnie Stany Zjednoczone, gdzie gatunki GMO zajmują aż 75 mln ha (rys. 1., dla porównania w Polsce ogółem uprawia się 14–15 mln ha, dane z różnych źródeł). Następnie jest Brazylia, Argentyna, Kanada i Indie. W Indiach na powierzchni 11,6 mln ha uprawiana była transgeniczna bawełna przez 6 mln rolników. Bawełna właśnie jest jednym z 5 najczęściej uprawianych gatunków GMO na świecie (rys. 2.). Tuż za nią jest kukurydza, soja i rzepak (canola). Inne gatunki GMO uprawiane na świecie to m.in. burak cukrowy, lucerna, papaja, ziemniaki, jabłka czy bakłażan.
Zupełnie inaczej kwestia uprawy gatunków transgenicznych przedstawia się w Europie.
W tym przypadku jesteśmy białą plamą, bo w 2018 r. jedynie 2 kraje – Hiszpania i Portugalia uprawiały rośliny modyfikowane genetycznie, a konkretnie kukurydzę. Aż 95% całej europejskiej kukurydzy GMO przypadło na Hiszpanię.

jd, fot. Józefowicz

<p>redaktor top agrar Polska, specjalista w zakresie uprawy roślin.</p>

przeczytaj inne artykuły tego autora

Masz pytania?

Zadaj pytanie redakcji

r e k l a m a

Przeczytaj także

Produkujesz wino? Złóż deklarację!

Producenci i przedsiębiorcy wyrabiający wino z winogron pozyskanych z upraw winorośli, wpisani do ewidencji KOWR, są zobowiązani do złożenia deklaracji w do 31 sierpnia 2020 r.

czytaj więcej

Czy obronimy kaptan przed wycofaniem z rynku?

Z Polskiego rynku zniknęło już 68 preparatów fungicydowych. Kolejny na liście wycofywanych środków jest Kaptan. Jakie będą skutki jego braku na rynku dla sadowników? Czy uda się go wybronić?

czytaj więcej

Lepotika z chłodni – 2,5 tony wyrzucone w pole. Czy opłaca się sprzedawać śliwki?

Na internetowych grupach dotyczących owoców, między innymi na Giełda owocowa online, pojawiły się informacje o fatalnej cenie śliwek. Jest to tak nieopłacalne, że owoce lądują na stracenie. Paliwo, wstęp na giełdę i inne koszty. Czy opłaca się próbować sprzedać owoce czy pozostawić je na starty?

czytaj więcej

Najważniejsze tematy

r e k l a m a