W ostatnich latach o plonach decyduje niemal wyłącznie ilość opadów. Susza doskwiera uprawom w wielu rejonach. W 2018 r. zjawisko wystąpiło na znacznym obszarze kraju, a jego skala była dużo większa niż w latach poprzednich. Skutkowało to znacznymi spadkami plonów, a tym samym przychodów z produkcji polowej (patrz – top raport; tap 7/2018). Okazuje się jednak, że są m.in. odmiany pszenicy ozimej, które w tych skrajnych warunkach mają różne predyspozycje do wykorzystania swojego potencjału plonotwórczego.

Ubiegłoroczna susza pozwoliła w ramach badań PDO ocenić reakcję odmian na to niekorzystne zjawisko. Doświadczenia z pszenicą ozimą podzielono na dwie grupy, jedną, w których wystąpiła susza, i drugą, w której suszy nie było lub jej wpływ na plonowanie był niewielki. W obu grupach stwierdzono dużą różnicę w wysokości plonów. Na przeciętnym poziomie agrotechniki (a₁) w warunkach suszy plon odmian wzorcowych wyniósł 59 dt/ha, a bez suszy prawie 89 dt/ha, różnica wynosiła więc 30 dt/ha (ok. 34%). Na wysokim poziomie agrotechniki (a₂) była ona jeszcze większa (patrz tab. 1.). Odmiany w tabeli uszeregowano wg malejącego plonu ziarna na poziomie a1 w warunkach suszy…
Dalszy ciąg artykułu znajdziesz w wydaniu 8/2019 „top agrar Polska”, polecam treść i analizę wyników.
[bie]